Difterie

Infectie, veroorzaakt door de bacterie Corynebacterium diphtheria, waarbij de slijmvliezen van de neus- en keelholte bedekt kunnen worden met een grijswit vlies dat het ademen bemoeilijkt. De ziekte wordt overgebracht door hoesten. Difterie (vroeger ook wel kroep genoemd) is vooral ernstig bij kinderen tot circa 10 jaar. Tussen de beide wereldoorlogen was difterie in West-Europa en Noord-Amerika zelfs de belangrijkste doodsoorzaak bij kinderen tussen vier en tien jaar oud.
Bij difterie lopen kinderen het risico van aantasting van de hartspier en het zenuwstelsel, maar ook van verlamming en verstikking. Ook kunnen er complicaties optreden, zoals longontsteking. Er zijn diverse varianten van difterie, zoals neus-, keel- en huiddifterie.

De symptomen zijn zeer wisselend. Symptomen zijn bijvoorbeeld:

• moeilijk slikken;
• stinkende adem;
• bloederig slijm uit de neus (bij neusdifterie);
• grijswit vlies achter in de keel (bij keeldifterie);
• hoestaanvallen;
• lichte koorts;
• opgezwollen nekvel.

Pasgeboren baby’tjes zijn tot circa 6 maanden dankzij de immuniteit van de moeder beschermd tegen difterie. Sinds 1952 worden kinderen in Nederland systematisch op jonge leeftijd ingeënt tegen difterie. Aangezien deze vaccinatie vrijwel volledige bescherming tegen de ziekte biedt, is difterie in Nederland uiterst zeldzaam geworden.