Driftbui

Korte uitbarsting van boosheid, bijvoorbeeld uit frustratie. Als peuters zich bewust worden van hun eigen wil en als ze in voorkomende gevallen vinden dat hun ouders of verzorgers daar naar hun idee geen rekening mee houden, kunnen ze boos worden en driftbuien ontwikkelen.

Ook kunnen driftbuien ontstaan als iets niet lukt Een driftbui kan soms een extreme vorm aannemen: adem inhouden of flauwvallen.

Driftbuien van kinderen zijn een vorm van ongewenst gedrag, maar reageren kan uiterst lastig zijn.

In het algemeen geldt:

• Het driftige kind alsnog zijn zin geven, is een beloning van ongewenst gedrag en zal doorgaans leiden tot herhaling van de driftbuien. Hierdoor kan een onhandelbaar kind ontstaan. Consequent blijven is dan ook van groot belang: wat niet wordt toegestaan voordat het kind driftig wordt, is ook niet toelaatbaar als het kind eenmaal driftig is geworden.
• Het is van belang dat ouders of verzorgers zelf rustig blijven: zelf eveneens driftig worden of gaan dreigen, boos worden, schelden en erger leidt tot een escalatie van de situatie en tot een machtsstrijd tussen ouder en kind met een winnaar en een verliezer.
• Het kind afleiden en de aanleiding van de driftbui relativeren zijn strategieën om een driftbui te laten overgaan. Het is van belang om na afloop van de driftbui nog eens terug te komen en samen met het probleem onder woorden te brengen.
  Veel kinderen hebben last van driftbuien. Uit onderzoek blijkt dat ongeveer de helft van alle tweejarigen regelmatig driftig is.