Lachje

Vertrekking van de mondhoeken en de onderste delen van het gezicht, doorgaans als uiting van pret of welbevinden. Bij heel kleine baby’s zijn lachjes soms niets anders dan onwillekeurige reflexen of stuipjes. Niettemin wachten ouders doorgaans vol spanning op baby’s ‘eerste lachje’.

‘Ergens tussen de vierde en achtste week zal ze tegen je gaan lachen. Op zekere dag, als ze jouw gezicht op die aandachtige en serieuze manier van haar bestudeert, glijden haar ogen naar je mond en terug naar je ogen, zoals gewoonlijk. Maar terwijl ze je strak aankijkt gebeurt het kleine wonder: een brede, tandeloze glimlach glijdt langzaam over haar gezicht waardoor het totaal verandert. Dat is het hélemaal voor de meeste ouders.’

(Uit: Penelope Leach, Baby en kind, Het complete praktische handboek voor de verzorging van uw kind. Kosmos uitgeverij. ISBN 90 215 30937)