Borstvoedingsproblemen door een te korte tongriem bij baby’s

Tot wel 10% van de baby’s wordt met een te korte tongriem geboren. Als deze afwijking niet wordt behandeld, kan deze leiden tot onnodig en langdurig ongemak en pijn voor de moeder, gewichtsverlies bij de baby en uiteindelijk tot voortijdige beëindiging van de borstvoeding. Ook kunnen later problemen in o.a. de spijsvertering, gebits- en spraakontwikkeling ontstaan.

Borstvoedingsproblemen door een te korte tongriem bij baby’s: vaak over het hoofd gezien maar gemakkelijk te behandelen

Hoewel de symptomen gemakkelijk te herkennen zijn, wordt een te korte tongriem door medische professionals vaak over het hoofd gezien, omdat jarenlang is aangenomen dat deze afwijking geen voedingsproblemen veroorzaakt. Nu is voor het eerst ultrasound – een niet-invasieve diagnostische methode – gebruikt om de oorzaak van borstvoedingsproblemen door een te korte tongriem te identificeren. Het onderzoek toont aan dat de beweeglijkheid van de tong door een eenvoudige behandeling gemakkelijk verbeterd kan worden. Hierdoor kunnen borstvoedingsproblemen worden opgelost.

Een pasgeboren baby niet goed kunnen voeden en niet begrijpen waarom is de nachtmerrie van elke ouder. Een nachtmerrie die in het geval van een korte tongriem voorkomen had kunnen worden door tijdige diagnose en behandeling. Een grotere bekendheid bij ouders en medische professionals van de gevolgen van een te korte tongriem en het verband met borstvoedingsproblemen, kunnen het verschil maken. Helaas wordt een te korte tongriem vaak niet door een ongetraind oog opgemerkt, waardoor een moeder dagen of zelfs weken van ongemak, pijn en natuurlijk zorgen en stress moet doormaken. Tot de symptomen behoren pijnlijke, rode tepels en/of zelfs tepels met kloven; baby’s liggen vaak niet goed aan de borst en raken na vele mislukte pogingen erg gefrustreerd, wat gepaard gaat met ontroostbaar huilen. Omdat tijdens een voeding niet voldoende melk wordt gedronken, wil de baby vaak opnieuw drinken. Zo herhaalt het verontrustende gedragspatroon zich steeds.

Van een te korte tongriem is sprake als de beweeglijkheid van de tong wordt beperkt door een kort, inflexibel of onjuist verbonden frenulum, de slijmvliesplooi die de tong verbindt met de bodem van de mond. Dit kan moeilijk zijn om te herkennen. Er is grondig onderzoek van de tong nodig en er moet een link gelegd worden met de voedingsproblemen. Hierdoor wordt soms een foute diagnose gesteld. Gedurende de periode van onzekerheid over de oorzaak van de voedingsproblemen kan de baby gewicht verliezen waardoor de moeder zich genoodzaakt kan voelen de voeding aan te vullen met flesvoeding. Zo komen moeder en kind in een neerwaartse spiraal, met een verkeerde oplossing voor het probleem.

Behandeling van een korte tongriem

Erica Post (20 jaar werkzaam als kinderarts): “In mijn opleiding tot kinderarts had ik nog nooit van problemen bij een korte tongriem gehoord. Dat komt omdat de bijpassende borstvoedingsproblemen verdwenen bij overgaan op de fles. Maar nu ik er wel oog voor heb en korte tongriempjes behandel is het elke keer weer prachtig om te zien dat weer een moeder die aanvankelijk ten einde raad was, toch zonder problemen is gaan borstvoeden, vaak nog maandenlang! Honderden borstvoedingen zijn inmiddels gered door deze kleine ingreep aan het tongriempje.”

De behandeling van een korte tongriem is frenulotomie d.w.z. het doorknippen van het frenulum. Het is gebleken dat deze behandeling veilig en eenvoudig is. Een korte tongriem wordt (afhankelijk van de definitie) beschreven bij 1-10% van de baby’s. Berichten over voedingsproblemen bij deze baby’s (en pijnklachten bij moeder) blijven toenemen, met schattingen die variëren van 25 tot 44%.

Dr. Donna Geddes, Associate Professor aan de University of Western Australia, heeft zich gespecialiseerd in ultrasoundtechnologie. Zij past deze technologie in het bijzonder toe om de kennis over de anatomie van de voedende borst en de dynamiek van het zuigen van de baby te vergroten. Zij ontdekte al eerder dat een baby alleen succesvol melk uit de borst kan drinken als er een vacuüm wordt gecreëerd. Nu heeft dr. Donna Geddes deze niet-invasieve methode toegepast om vanuit een ander perspectief de effecten van ankyloglossie te belichten. Donna Geddes:

“De beoordeling van de ernst en impact van ankyloglossie is gebaseerd op visueel en soms fysiek onderzoek van de mondholte van de baby. Er hebben geen objectieve beoordelingen plaatsgevonden van de zuigbekwaamheid gedurende de borstvoeding. Door ultrasound te gebruiken, waren we in staat om de zuigdynamiek van baby’s met ankyloglossie voor en na frenulotomie te onderzoeken. Onze studies tonen duidelijk aan dat ankyloglossie een negatieve invloed heeft op de beweeglijkheid van de tong, waardoor de tepeltop wordt dichtgeknepen, of waardoor de basis wordt samengedrukt, en problemen met borstvoeding kunnen worden veroorzaakt. De beperkte beweeglijkheid van de tong kan worden hersteld door het frenulum door te knippen, dit verlicht de problemen voor zowel de moeder als de baby.”

Bron: Medela persbericht