De grillige sprong 4

Januari, de eerste maand van het nieuwe jaar is aangebroken. Dat betekent dat in deze maand mijn verlof, verlengd met ouderschapsverlof, erop zit. Tijd om weer aan het werk te gaan en andere zaken te bespreken dan alleen maar voeding, slaapjes en poepluiers… Fantastische timing weer met sprong 4 én de 4 maanden slaapregressie in aantocht. 

Juna huilt, Juna lacht

Hallo stemmingswisselingen! Een nieuw sprong-signaal en direct merkbaar vanaf dag 1. Waar Juna zich eerder echt wel eventjes kon vermaken in de box of met Juf Roos, is alles nu voor 5 minuten leuk. Ze laat van zich horen en moppert erop los. Ze laat zich geruststellen met haar speentje en is dan weer eventjes tevreden, maar niet voor lang. Juna houdt in de gaten waar ik naartoe ga en zodra ik uit beeld ben begint ze weer te mopperen. Als ik dan naar haar toe kom en boven de box tegen haar begin te praten, dan lacht ze, begint ze flink te trappelen en heeft ze me heel wat te vertellen. 

New skills unlocked

Al vrij snel tijdens sprong 4 valt het me op dat Juna echt met sprongen (hah… 😅) vooruit gaat. Ze ontdekt zo snel nieuwe dingen en haar lijstje met vaardigheden wordt met de dag uitgebreider. 

Waar sinds sprong 3 vooral de knuistjes in de mond gingen, krijgt Juna nu écht een voorkeur voor haar duim. Ze beheerst steeds beter de techniek van duimzuigen met haar mondje. Soms gaat dan ook nog haar wijsvinger op de neus, dat ziet er zo onwijs schattig uit!

Ook de ‘woordenschat’ 😉 heeft een flinke upgrade gekregen. Waar Juna eerst vooral kleine en korte klanken liet horen, brabbelt ze nu aan een stuk door. Ze heeft hele verhalen als ik vraag: ‘kun je nog wat vertellen?’ dan moet ze even nadenken, maar begint dan aan een stuk te brabbelen. Op enig moment stopt ze even en kijkt me dan verwachtingsvol aan voor mijn antwoord op haar, zojuist afgestoken, epistel. Ze lacht erop los als ik dan terug praat en haar weer de kans geef om op mij te reageren. 

Best interessant: mijn handjes én mijn voetjes

Een van de vaardigheden die sprong 4 met zich meebrengt is dat je kindje interesse krijgt in zijn/haar voetjes. Bij Juna duurde het even, maar sinds ze bij haar voetjes kan, kan ze er niet meer mee stoppen. In de box, op het speelkleed, op het aankleedkussen en zelfs wanneer je de slaapzak open ritst: de beentjes gaan de lucht in en ze grijpt direct haar voetjes. 

Het is ontzettend schattig om te zien hoe trots ze is als ze haar teentjes vastgrijpt. Het kriebelt ook wel een beetje hoor en dan leiden die voetjes toch nog wel een eigen leventje! 

De eerste tekenen van omrollen

Tijdens de sprong zag ik vooral dat Juna aandacht kreeg voor alles wat buiten haar zicht gebeurde. Bijvoorbeeld in bed: haar white noise met rode lamp ligt al vanaf het begin boven in haar bedje. Maar tijdens sprong vier tref ik haar steeds vaker volledig uitgestrekt in bed, ze kijkt dan naar boven en als het helemaal leuk is (vooral om 03.00u ‘s nachts, hallo slaapregressie 🥴) dan heeft ze ook nog hele verhalen tegen de beer die ernaast staat. Ze lijkt nog niet door te hebben hoe ze zelf om kan rollen naar de buik, maar het scheelt niet veel. 

Als ze op het speelkleed ligt heeft ze maar weinig hulp nodig. De beentjes gaat de lucht in en ze laat zich op haar zij vallen. Met een klein beetje hulp en stimulans draait ze op haar buik en kijkt ze vol verbazing de wondere wereld in. Het is bijzonder om te zien hoe snel de nekspieren van zo’n kleintje zich ontwikkelen. Amper 2 maanden geleden moest ik haar op alle mogelijke manieren ondersteunen en nu kijkt ze (eigen)wijs om zich heen alsof de wereld er nooit anders uit heeft gezien. 

Sprong 4: level completed

Ik was op alles voorbereid, want niet voor niets zag ik regelmatig voorbij komen dat sprong 4 door de meeste ouders als ‘vrij heftig’ wordt ervaren. De combinatie met de 4 maanden slaapregressie draagt hier ongetwijfeld ook aan bij. Na regen komt zonneschijn! Maar al met al vind ik toch dat sprong 4 vrij weinig regen kende. 

Juna wandelt haar eigen pad en ontdekt op haar eigen tempo de veranderingen. Met papa en mama aan haar zijde die haar (ja… heel ouderwets) rust, reinheid en regelmaat bieden om zo de steeds groter wordende wereld te verkennen. 

Ik schreef het eerder al en ik blijf erbij:

Geen kindje is hetzelfde en geen sprong is hetzelfde. Kijk, ervaar en luister naar je gevoel. ♥️ En… vergeet niet te genieten, de tijd gaat razendsnel!

Annique, moeder van Juna.

Foto’s: Joris Telders – @JTDproducties