In principe

Ik vrees dat we in de sprong van principes zijn aanbeland. Zoals je hier op de site leest (en in het Oei, ik groei! boek nog veel uitgebreider kan bestuderen) is nu de tijd aangekomen waarin je kleine dreumes hunkert naar regels en grenzen. Deze moet je als verantwoorde opvoeder ook bieden, hiermee wordt namelijk onder andere een begin gemaakt met de gewetensvorming en het aanleren van waarden en normen.

Eigenlijk heel logisch

Nou; dat klinkt natuurlijk allemaal héél redelijk en logisch en belangrijk. Niet?
En toen ik dit een maand of twee geleden las knikte ik heel overtuigd mee en mompelde ik ongetwijfeld iets pretentieus als “ja, inderdaad, een kind heeft gewoon grenzen nódig”.
Maar intussen ben ik weer eens in de praktijk (lees: realiteit) aanbeland. Welkom.

Maar toch…

In de realiteit is dat hele grenzen stellen namelijk helemaal niet zo makkelijk. Ik doe uiteraard mijn best en verzin zelfs de meest vreselijke rijmpjes zoals “hapje niet op de grond, maar in je mond” om het nog een beetje leuk te houden. Maar probeer je gezicht maar eens in de plooi te houden en niet in de lach te schieten wanneer je dreumes als reactie op je mooie rijmpje je met grote ogen aankijkt, even begripvol knikt, vervolgens het hele bord op de grond smijt, vol overtuiging haar hoofd voorover buigt en aan de tafel begint te likken.

Acuut gevaar

De enige grenzen die ik echt heel makkelijk kan stellen, zijn die grenzen die mijn dreumes behoeden voor gevaar. “Het stopcontact wordt niet vastgepakt”, “hete thee is niet oké” en meer van zulks.
Een simpelweg “nee!” in geval van acuut gevaar flap ik er uiteraard ook moeiteloos uit. (En vaak! Nooit geweten dat er zoveel potentieel gevaar in een huis schuilt).

Rust (?)

Intussen verheug ik me op de kleine baby die onderweg is. Vergeleken met een dreumes is een baby helemaal geen werk toch? Slaapt een beetje, eet een beetje, poept een beetje. Dat doe je er gewoon een beetje bij.
…Ik ben benieuwd hoe ik daar over denk tegen de tijd dat ik in dié realiteit ben aanbeland.
En tot die tijd geniet ik lekker van al die bizarre en komische pogingen die mijn dreumes doet om de grenzen en regels te leren kennen.