Een kort advies: geef geen advies.

Het allerergste dat je als nieuwe moeder kan krijgen is advies. Of eigenlijk, ongevraagd advies.

Gevraagd advies, daar hou ik van. Ik vind het heel fijn dat ik mijn zussen en vriendinnen kan lastig vallen met vragen als ‘hoe moet ik ooit nog slapen’ en ‘klopt het dat ik al drie dagen alleen maar leef op koude koffie en koekjes’. Of natuurlijk zelf gegoogled advies, zo maak ik al maanden dankbaar gebruik van de Oei, ik groei! site. Ongevraagd advies is dat advies dat soms ineens zo scherp kan binnenkomen. Je weet wel. Dat je met een huilende baby op je arm radeloos loopt te ijsberen. En dat je nekharen overeind gaan staan zodra je iemand een fikse ademteug hoort nemen. Je wéét dan dat er iets gaat volgen als ‘heeft ze misschien honger?’.
Die nekharen gaan niet zomaar overeind. Er gebeurt namelijk van alles in het hoofd van de nieuwe moeder op dat moment.[/fusion_text]Instinctieve reacties die je (ik) niet uitspreekt, maar dan wel denkt:
Aargh laat me even zelf uitvinden wat ik met dit huilende wurmpje aan moet; Ja ik weet wel dat je eigenlijk een baby moet ‘leren’ om ‘zelf in slaap te vallen’ en het is heel fijn voor je dat het bij jouw baby werkte om te masseren/te zingen/te stofzuigen/de regendans te doen. Maar zoals je hoort gaat dat bij deze niet op; Wat? Wat zeg je? Mijn hele gehoor, mijn hersens, mijn hart worden momenteel even in beslag genomen door mijn baby.

In plaats van dat alles zeg je (ik): oh ja, dat is misschien wel een goed idee ja. Bedankt voor de tip.

Nu lijkt dit een soort aanklacht naar moeders overal die zo barbaars en verschrikkelijk zijn dat ze zomaar de hele dag ongevraagd advies uitdelen aan iedereen om de andere moeders zo ongelukkig mogelijk maken. -Insert duivels plaatje van iemand die echt extra evil is en een jas draagt van zeehondjespuppy’s bont-.
Maar zo is het natuurlijk ook niet. Ik betrap mezelf er ook op dat ik mijn vriendinnen tóch advies ga geven, ook al heb ik me nog zo voorgenomen dit nooit te doen. Waarom dan toch wel?

Het is altijd fijn als iemand een tip van je ter harte neemt. Dan zal je wel iets heel Wijs & Verstandigs gezegd hebben. Daarnaast wil je ook gewoon je eigen ervaringen delen, want laten we eerlijk zijn, zo vaak word je niet voor het eerst moeder.
Een van mijn wijze zussen zei: “eigenlijk geven moeders elkaar alleen maar advies in de hoop dat je hun opvoedingskeuzes maakt. Want in dat geval worden hun keuzes alsnog positief bevestigd”. En dit soort bevestiging is inderdaad best fijn, stiekem.

Bij deze neem ik mezelf nogmaals voor om niet meer ongevraagd advies te geven, maar netjes te wachten tot één van mijn vriendinnen om hulp of om ervaringen vraagt. En berg je maar, zodra die opening er dan is, ga ik helemaal los ;)[/fusion_builder_column][/fusion_builder_row][/fusion_builder_container]