Luierbroekjesgemak

Er is volgens mij geen handeling die ik vaker verricht dan een luier verschonen. Voor het Arthurtijdperk was het iets waar ik een beetje tegenop zag. Ik had weleens een of twee luiers verschoond van een neefje of nichtje. Vooral één specifieke keer had me een licht trauma bezorgd. Ik moest net niet kokhalzen, maar het scheelde niet veel.

Nu Arthur er ruim acht maanden is, kan ik me hier nog moeilijk inleven. We kunnen ons net zo slecht verplaatsen in onze oude versies als in onze aankomende. Ontwikkelen heet dat. Noem het sprongetjes desnoods.

Ik geef het niet graag toe, maar tegenwoordig vind ik het verschonen van luiers gewoon leuk. En het maakt me inmiddels niks uit waarmee ze gevuld zijn. Ook niet nu Arthur zo’n beetje hetzelfde eet als ik. Luiermomenten zijn in zekere zin quality time. Dat was zeker die eerste maanden zo. De borstvoeding nam nog zo’n enorme hap uit zijn wakkere deel van de dag, dat ik als vader stond te juichen om inhaalmomenten bij de commode.

Het kereltje dat met 3,6 kilo ter wereld kwam, weegt nu 9,5. Hij heeft al diverse type luiers uit eerdere gewichtsklassen achter zich gelaten. Door het babyzwemmen, ontdekten we ook het gemak van een luierbroekje. Die hebben we nu ook in de niet-zwemvariant: Pampers Baby-Dry Pants. Niks voorkant en achterkant aan elkaar plakken, maar een kant en klaar broekje, dat bij het verschonen super simpel is door te scheuren.

Naast al die kilo’s heeft onze baby er ook heel wat bewegelijkheid bij gekregen. Handig dus. De commode die altijd zo behulpzaam was, lijkt enorm gekrompen. Arthur gooit nu niet alleen al die handige verschoonhulpjes daadkrachtig op de grond, hij draait zich ook als een volleerd worstelaar alle kanten op. Met mijn maandenlange training kan ik nog maar net van hem winnen.

Nu kan ik hem gewoon op de vloer in de woonkamer van zijn natte luiers verlossen. Een oppervlak dat inmiddels beter past bij onze beider gewichtsklassen. Met die luierbroekjes een makkie.

Als Arthur me ergens mee confronteert, dan is het wel dat ik een gewoontedier ben. Lastig als je intensief met iemand te maken hebt die om de vijf seconden lijkt te veranderen. Gelukkig dat de luierfabrikant dit goed begrijpt. Die Pampers luierbroekjes gaan mij de komende maanden veel geworstel uit handen nemen, ik voel het.