Sprong 5: Zouden we er deze maand soepel doorheen gaan?

Melanie (26 jaar) alleenstaande mama van Zoë. (8maanden) Woonachtig in de Zaanstreek. Ik geniet vooral van het leven en van mijn dochter.

Oeps, 7 maanden

De ontwikkelingen en veranderingen van mijn kleine meisje; hoe spannend, een nieuwe maand en nieuwe sprongen.
Hoe ga ik hier als kersverse moeder mee om? En wat voor gevoel heb ik erbij? Welke ontwikkelingen zal ze nu allemaal doormaken en hoe snel pakt ze nieuwe dingen op?

Allemaal dingen met een enorm groot vraagteken. Zal ze er veel last van hebben, of gaat ze er deze maand soepeltjes doorheen?

Eenkennigheid

Mijn lieve kleine ‘ieniemienie’ heeft me toch een partij sprongen gemaakt in 2 weken tijd, dat ik het gevoel heb alsof ik een heel deel van de tijd gemist heb. De tijd lijkt letterlijk aan me voorbij te vliegen.

Het begon op maandag, de nieuwe week was net begonnen en mevrouw besloot ineens ‘eenkennig’ te worden!
Wat overkomt me nu, dacht ik? Zoë is al die tijd verre van eenkennig geweest, maar ik merkte al snel dat ze veel behoefte had aan mij. Als ik wegliep wanneer ze naar me keek, begon ze meteen te huilen. Jeetje, dacht ik, en nu?

Ondertussen heb ik gemerkt dat ze het fijn vindt om mijn stem te horen. Dus zodra ik nu uit haar gezichtsveld loop, blijf ik lekker tegen haar kletsen. Dit werkt echt TOP! Ik hoor haar grinniken als ik gek doe, en zodra ik terug kom in haar gezichtsveld spelen we kiekeboe. Dit werkt goed voor ons. Ik vind het dan ook belangrijk dat ze zich niet alleen voelt.

Staan met 7 maanden?!

Doordat Zoë altijd een hele beweeglijke baby is geweest, zat het er al snel in dat deze dame snel zou gaan kruipen.
Nou, totaal geen foute inschatting gemaakt, met 6 maanden begon ze al behoorlijk te kruipen en af en toe te tijgeren.

Maar wat ik nu afgelopen woensdag meemaakte … Ik hield mijn hart vast, ze vond het een leuk idee om met haar precies 7 maanden en 2 weken te gaan STAAN!
Jullie begrijpen dat mijn hart wel even stilstond en ik werkelijk mijn ogen niet kon geloven. Doet ze dit nou echt? Gaat ze nou echt staan? Op alle vragen was het antwoord heel simpel. Een hele dikke vette JA!

Vanaf dit moment doet Zoë ook niet meer anders, ze weet nu precies hoe ze moet handelen en trekt zichzelf overal volledig aan omhoog. Hoe trots kan je zijn als !

Sprongetje

Zoë hield altijd haar fles zelf wel vast, maar vrijwel niet zonder mijn hulp. En ja hoor. Opeens pakte ze volledig zelf de fles en dronk helemaal zelfstandig haar papfles leeg. Ik moet dan wel zeggen dat ik dit zelf een heel fijn dingetje vind. Nu zal je je vast afvragen waarom.

Vaak valt Zoë tijdens een papfles in slaap. Ze ligt dan op mij te slapen, maar zodra ik haar dan in bedje leg word ze vrijwel meteen wakker. Nu ze zelf de fles vasthoudt, leg ik haar voornamelijk in de avond lekker in haar eigen bed. Uiteraard blijf ik lekker bij haar zitten. Ze drinkt de fles keurig leeg en valt goed in slaap, ik kus haar nog welterusten en geef haar de speen en knuffel en loop weg van haar kamer. Dit doe ik nu ook omdat ik haar wil leren dat ze gewoon kan slapen en dat het ook zonder ‘mama’ kan.

Trots

Ik kan niet anders zeggen dan dat ik gewoon onwijs trots ben op haar met elke sprong die ze maakt. Ik denk dat ieder kind op een andere manier spongen maakt, plus naar zijn/haar behoefte.

Het ene kind is sneller met lopen en het andere sneller met praten. Twijfel niet als jouw kindje wat later loopt dan een ander.
Al onze kindjes zijn anders en dat maakt ze uniek. Geniet van elke sprong die ze maken, want elke ontwikkeling is er een om nooit meer te vergeten.

Knuffels,
mama van Zoë, Melanie.