Mastocytose

Cutane mastocytose is een huidaandoening waarbij teveel cellen met ontstekingsbevorderende stoffen (mestcellen) in de huid aanwezig zijn. De aandoening gaat meestal gepaard met veel jeuk.

Er bestaan verschillende soorten mastocytose:

Urticaria pigmentosa

• komt het meeste voor, bij kinderen en volwassenen.
• bruine vlekjes verspreid over het lichaam die rood worden en zwellen als er over gewreven wordt.

Mastocytoom

• zeldzamer, komt vooral bij jonge kinderen voor
• een bobbel van enkele centimeters groot, geelbruin tot rood gekleurd
• wordt bij wrijven rood en gaat zwellen en jeuken.

Diffuse cutane mastocytose

• problemen zijn verspreid over grotere huidgebieden
• de huid is soms iets geel-rood verkleurd en kan er ‘pasteus’ uitzien.

Systemische mastocytose

• zeldzame aandoening
• ophoping van mestcellen in andere organen (beenmerg, darmen, longen etc.
• grotere kans om ernstige symptomen zoals hoofdpijn en flauwvallen

Mastocytose bij kinderen

Zoals al duidelijk is geworden uit bovengenoemd schema komt mastocytose ook bij kinderen voor. Bij hen is de aandoening meestal aanwezig vanaf de geboorte of vlak daarna. Bij kinderen gaat in bijna alle gevallen de aandoening vanzelf weer over. Het komt maar zelden voor dat er ook in andere organen zoals het beenmerg of de lever teveel mestcellen zitten, en het is dan ook niet nodig om daar uitgebreid onderzoek naar te doen.

Wat zijn mestcellen?

Mestcellen komen overal in de huid voor. Zij zijn gevuld met ontstekingsbevorderende stoffen, zoals histamine. Histamine uit mestcellen is ook verantwoordelijk voor het ontstaan van galbulten. In het afweersysteem heeft histamine ondermeer de taak om bij een infectie ervoor te zorgen dat de bloedvaten ter plekke wijd open gaan staan zodat de andere cellen van het afweersysteem makkelijker naar de infectiehaard kunnen komen.

Wanneer er een teveel aan mestcellen in de huid bestaat, zoals bij mastocytose het geval is, kan de bloedvatverwijding in de huid optreden terwijl dat niet nodig is. Dit gaat ook gepaard met jeuk.

Bij een systemische mastocytose (dus ophoping van mestcellen in andere organen) kan er soms zeer veel histamine in de bloedbaan worden losgelaten waardoor een algemene verwijding van de bloedvaten in het lichaam optreedt. Dit kan leiden tot ‘opvliegers’, hoofdpijn of duizeligheid, buikklachten en in zeldzame situaties ook tot flauwvallen.

Hoe wordt de diagnose gesteld?

Vaak kan de dermatoloog de diagnose al op het oog stellen. Toch wordt vaak een klein stukje huidweefsel afgenomen en voor nader onderzoek opgestuurd naar de patholoog. Vooral bij volwassenen die mastocytose ontwikkelen wordt vaak bloed- en urineonderzoek gedaan. In een enkel geval is onderzoek van het beenmerg nodig.

Hoe wordt het behandeld?

De klachten van jeuk en roodheid kunnen worden behandeld met antihistaminica. Verder is het zinvol om bepaalde medicijnen en voedingsmiddelen te vermijden waarvan bekend is dat het de mestcellen kan stimuleren om de histamine los te laten. Belangrijk zijn voorals morfine, codeine en de zogenaamde NSAID’s zoals aspirine, diclofenac en ibuprofen. Alcohol dient om dezelfde reden vermeden te worden.

Geef aan elke behandelend arts door dat u mastocytose heeft, zodat hij/zij hiermee rekening kan houden bij het voorschrijven van medicijnen.

Hoe ziet het eruit?

Urticaria Pigmentosa

Teleangiectasia macularis eruptiva perstans

Mastocytoom

Bron: www.huidinfo.nl