Mijn baby wordt boos als ik hem niet begrijp

Mijn baby zegt nog niet zoveel en noemt veel dingen ‘die’. Als ik dan niet begrijp wat hij bedoelt, kan hij erg boos en driftig worden. Ik vind dat vervelend en zielig voor mijn baby. Hoe moet ik hier mee omgaan?

Veel kinderen worden boos en driftig als ze niet begrepen worden.

Ze hebben precies voor ogen dat ze een banaan willen en liefst ook ‘nu’. Als de vader of moeder dat dan niet meteen begrijpt, is dat alle reden voor een driftbui van machteloosheid. Die woede en frustratie kunnen nuttig zijn. Op zo’n moment kan het besef tot je baby doordringen dat voor alle wensen woorden bestaan. Je hebt kans dat jouw kind na zo’n frustrerende ervaring ineens veel meer woorden gaat gebruiken. Met jouw hulp wordt ‘die’ dan ‘naan’ of ‘menaan’.

Als je baby alles voor elkaar krijgt met het woordje ‘die’, waarom zou hij dan ‘banaan’ of ‘naan’ zeggen? Zodra je merkt dat je kind uit laksheid wijzend ‘die’ blijft gebruiken en zo zijn zin krijgt, kan je de les moeilijker maken. Als hij naar een banaan wijst en weer ‘die’ zegt, geef je hem een keuze. Vraag hem: “Wil je de banaan of een appel?” Dan moet hij wel het woord van zijn keuze zeggen. En als dat dan lukt, beloon je hem natuurlijk met jouw bevestiging van de boodschap: “De banaan, goed hoor. Hier, pak maar de banaan.”

Jammeren, dreinen, boos worden en lief doen zijn verschillende manieren waarop je baby iets gedaan krijgt. Hou goed in de gaten of de boosheid voortkomt uit de onmacht van het woord. Gewoon zijn zin willen hebben, vereist weer een andere opvoedingstechniek!