Ons moederlichaam verricht wonderen

Na twee zwangerschappen is mijn lijf flink veranderd. Als ik in de spiegel kijk zie ik mezelf, alleen in een ander jasje. Het eens zo’n strakke buikje heeft plaats gemaakt voor een “mamabuikje” met tijgerstrepen en ik ben inmiddels zo’n 30 kilo zwaarder. Mijn mooie lange slanke benen hebben plaats gemaakt voor cellulitis en lijken meer op ‘worstenpootjes’ en van een leuk opgemaakt gezicht hoeven we ook al niet meer te spreken.

Om eerlijk te zijn vind ik deze dingen een stuk minder belangrijk! Sterker nog, mijn kaptafel figureert inmiddels als verschoontafel! Mijn prioriteiten zijn gewoon veranderd.

Postpartum herstel is niet eenvoudig

Het was een behoorlijke shock voor mij om moeder te worden. Waar het universum eerst om mijn eigen behoeftes draaide, had ik nu de verantwoordelijkheid om een mensje in leven te houden! Het was niet alleen een lichamelijke transformatie wat ik moest doormaken, maar ook een geestelijke! Het postpartum herstel is niet eenvoudig.

Een nieuwe balans vinden voor lichaam en geest

Ik moest een nieuw balans voor mijn lichaam en geest vinden waarin ik mijn kinderen de beste versie van mezelf kon geven. Van nature ben ik perfectionistisch aangelegd en faalangst komt dan al snel om de hoek kijken. Nou heb ik in het begin van mijn moederschap hier erg onder geleden. Zoals je misschien wel kan voorstellen is faalangst niet echt wenselijk als je net moeder bent geworden. Zo ontwikkelde ik een postnatale depressie. Ik kon gewoonweg niet voldoen aan mijn eigen verwachtingen. Natuurlijk speelde de hormonen en het nieuwe lichaam hier ook een grote rol in.

Het moederschap is een leerproces

Na enig tijd moederschap ging voor mij opeens de knop om. Ik had een prachtige dochter! (inmiddels twee dochters). Ik begon te beseffen dat het moederschap 1 groot leerproces is. Ja, je krijgt je baby en je bent moeder maar dat betekent niet dat je gelijk weet hoe het moet en laten we eerlijk wezen: de perfecte moeder bestaat niet!

Ik begon mijn lichaam te waarderen

Toen ik eindelijk wat meer begon te ontspannen in het moederschap, begon ik te genieten van mijn kinderen. Ik begon mijn lichaam te waarderen en alle imperfecties die het had. Mijn lichaam is getekend maar door de twee grootste liefdes van mijn leven. Lichamelijk bewijs van het trauma waar mijn lichaam doorheen moest gaan om deze mensjes te maken! Als ik eerlijk ben, wil ik niet meer terug naar de tijd zonder tijgerstrepen op mijn buik, want dat zou betekenen dat ik zonder mijn kinderen door zou moeten gaan.

Het hoeft allemaal niet perfect te zijn!

Absoluut voel ik me soms onzeker wanneer ik half verstrooid met de kids op pad ga! Dat mijn dreumes dochter lekker de snot en voedselresten in mijn kleding heeft afgesmeerd of wanneer ik voor de 100e keer mijn borstpads vergeten ben in te doen, grote doorlekplekken in mijn t-shirt heb en een bekende tegenkom. Maar ook toen ik mijn badpak niet meer paste en ik erachter kwam dat ik momenteel maatje 46 heb. Maar hé, this is life and life is not perfect!

Voor alle vrouwen met tijgerstrepen, los vel, hangborsten, moederbuikjes of een maatje meer: you are beautiful! laten we genieten van deze nieuwe fase. Laten we ons moederlichaam omarmen en accepteren. Want tenslotte heeft ons lijf wonderen verricht!