Sprong 1: De eerste deur naar een nieuwe wereld

Rond week 4 merkte ik dat Alina zich anders gedroeg dan we gewend waren. Sinds de geboorte hadden we haar nooit écht horen huilen, het was altijd wat gezeur als ze honger had. Maar sinds week 4 begon het huilen echt. Alina wilde meer bij mama zijn, lag niet graag alleen in haar park of in haar wipper en de nachten waren voor mama ook geen cadeautje. Ze sliep slecht, vroeg veel om aan de borst te liggen, niet om te drinken maar eerder als veilige troost.

Ontroostbaar in de lastige fase

De lastige fase, die bij ons gelukkig maar 1 week duurde, was pittig voor mij als mama. Ik geef borstvoeding en ben dus ook diegene die ’s nachts moet opstaan om Alina te voeden. Tijdens de lastige fase zakte de moed dan weleens in mijn schoenen. Vooral ’s avonds als ze haar clustermoment had, dat was vaak 2 uur aaneen dat ze bij mij wilde liggen en het liefst ook aan de borst. Ik vond dat vermoeiend, ik kon ook niets anders doen dan met haar in de zetel zitten terwijl er nog een was in de wasmachine zat te wachten om opgehangen te worden. 

Ik verloor de moed op de momenten dat Alina bleef huilen ondanks dat ik haar pamper had ververst, had geknuffeld of voeding had gegeven. Niets leek haar te troosten, wat maakte dat mijn meisje zo onrustig en verdrietig was? Ik voelde me als mama gefaald omdat ik niet kon aanvoelen wat er precies aan de hand was.

Lezen is weten tijdens sprong 1

Ik ben voor de eerste keer mama geworden, dus de verandering in Alina haar gedrag maakte me onzeker en bezorgd. Ik deelde mijn bezorgdheid met mijn omgeving. Zij hebben me toen aangeraden om het boek van Oei, ik groei! te kopen. Ik had nog nooit gehoord over sprongen, dus als kersverse mama was ik nieuwsgierig en tenslotte kan je nooit te veel voorbereid zijn!

En ja hoor, ik begon het hoofdstuk van sprong 1 te lezen en begreep meteen volledig waarom Alina zich anders gedroeg. Wat een geluk dat ik het boek had gekocht. De informatie die ik las, stelde me gerust en gaf me een duidelijk beeld over hoe de ontwikkeling van Alina er min of meer uit zal zien (want ondanks de grote gelijkaardige lijnen in de ontwikkeling van baby’s, blijft het ook iets unieks).

“Wat een actieve en aandachtige baby”

Sprong 1 gaat over sensaties en Alina lijkt een gevoelige baby te zijn die al zeer veel waarnam. Van aanrakingen, bewegingen en geluiden tot de lucht in haar darmpjes, niets ging aan haar voorbij. De lastige fase duurde een week en plots ging de deur van de nieuwe wereld ook voor mama en papa open. Alina had duidelijk meer interesse in haar omgeving: ze hield haar aandacht langer bij voorwerpen die licht gaven of veel contrasten bevatten. 

Maar het luisteren naar stemmen en bestuderen van gezichten deed ze het liefste. We zijn begonnen met boekjes te tonen en voor te lezen waar veel contrasten in voorkwamen. Haar lievelingsboekje ging over een kat, want toen kwamen voor het eerst haar plezierkreetjes naar boven.

Overprikkeling

Door veel te proberen en haar nieuwe prikkels aan te bieden, hebben we geleerd wat haar blij maakt, rustig maakt maar wat ze ook vervelend vindt. Omdat Alina intens waarnam, was het ook belangrijk om tijdig te stoppen met prikkels aan te bieden en haar rust te gunnen. Gelukkig kon ze ons goed duidelijk maken wat ze wel en niet leuk vond. Bovendien maken al deze nieuwe prikkels een baby heel moe en ik denk dat elke mama kan meespreken dat een vermoeide baby een lastige zaak kan zijn.

Wij zijn klaar voor de volgende sprong

Dankzij de sprongenkalender kan ik beter inschatten wanneer Alina aan haar volgende sprongetje begint. Ik kan het alleen maar aanraden om je als ouder in te lezen in de ontwikkeling van de sprongetjes en de daarbij horende lastige fase.

Mika, moeder van Alina.