Sprong 7: Het feestje is begonnen!

Lynn (30), 2 jaar getrouwd met Nick (30), trotse papa en mama van Teun (oktober ’17).

Weer een nieuwe sprong

Half juli (Teun 39/40 oei-weken) hadden we al een paar nachtjes ertussen dat Teun ineens ’s nachts wakker schrok en volledig in paniek alleen tussen ons in, in het grote bed verder kon slapen. Vooruit dan maar, dan slapen we allemaal in ieder geval een beetje!

Oei-week 42 begon het feestje pas echt: overdag niet willen gaan slapen en dan kort slapen, maar wel elke keer weer onwijs moe zijn na 2 uur, dus weer naar bed maar niet willen slapen… etc. etc.

Hittegolf

Helemaal erg werd het toen ook de hittegolf inging! We zullen (zeker ’s avonds) wat uren naast Teun zijn bed hebben gezeten. Dan heb je als baby ook dubbel pech: je hersenen die ineens allerlei nieuwe dingen kunnen en vanwege de hitte is je kamertje ook nog eens 27 graden of warmer.

Ja ik weet dat dit in vergelijking met anderen meevalt, maar als je kamertje altijd zo’n 20 graden is dan is dat wel erg warm!

Sliep Teun dan uiteindelijk, schrikt hij standaard ‘s nachts wakker in complete paniek. Speen brengen en weglopen maakt het dan alleen nog maar erger vanwege de “verlatingsangst”, dus een nacht of 9 op rij Teun in ons bed…

En als hij dan rond 5 uur weer wakker was dan kon hij het laatste stukje tot z’n ontbijt weer in zijn eigen bedje.

Overdag is het slapen weer beter geworden, maar zitten er nog steeds drama dagen tussen.

Complete weigering en dan pas in de draagzak tijdens het wandelen met “slaap kindje slaap” een kwartier lang in zijn oor geneuried toch in slaap vallen, maar een half uur is lang genoeg!

Of helemaal niet slapen, en dan als we terug naar huis wandelen met z’n hoofd voorover (“ik ben niet moe, ik wil niet slapen”) toch in slaap vallen terwijl hij dan een half uur later voor de nacht naar bed moet…

Verlatingsangst

De verlatingsangst is overdag beneden ook een dingetje hoor… In de box is hélemaal niks: blèren tot en met want dan loop ik weg om iets te doen. Maar anders krijg ik niets gedaan, want meneer heeft door dat hij met kruipen op de plekken komt waar hij lopend langs meubels niet kan komen.

Dus als een schaduw volgt Teun me de benedenverdieping door. Naar de wc? Ook reuze interessant! Om het blèren te voorkomen zet ik de deur op een kier, maar deze maakt hij snel open en dan voegt Teun zich bij mij in het kleinste kamertje…

Soms ben ik een soort klimpaal: over me heen of via mij de bank op.

Vaak ook juist niet, maar ik moet in de buurt blijven want aanwezigheid is een must. Knuffelen met elkaar, wat mij het “leukere” deel aan sprongen leek vanwege het hangerige en terug naar mama, zit er niet in hoor.

Aanwezigheid is nodig maar een knuffel kan ik vergeten: gaat hij ook van over de rooie, want “ik wil zelf”.

Nieuwe vaardigheden

Nieuwe vaardigheden zie ik best duidelijk: laatst had hij de bovenste laag van de ringen stapel in zijn handen en daar keek hij eens grondig naar. Die zóu ik bovenop kunnen proberen te doen, maar de hele toren omver is leuker.

Twee dagen later: hop, stapelen maar! Maar wat er ook gebouwd wordt, slopen is nog steeds het leukst! Ook is hij helemaal gek van een boekje met flapjes om aan te trekken en dan komen er dieren in beeld, superleuk vooral als ik er de geluiden bij maak!

Verder is hij vooral bezig met het verbeteren van zijn evenwicht (lopen aan één hand!), het oprapen van speeltjes van de grond terwijl hij staat en een meubelstuk met één hand vasthoudt, gecontroleerd gaan zitten en het versnellen van zijn kruipen.

Oh ja, en zo vaak mogelijk proberen die schoen/slof/slipper tóch in zijn mond te krijgen.

Ik grap altijd maar dat Teun nu al een schoenen fetisj heeft, maar echt handig is het niet. Zeker niet als ik net met mijn handen in een half gesneden tomaat sta en hij bedenkt dat ze toch wel erg lekker smaken.

En áltijd de zool proeven hè, nooit een keer een deel wat niet non-stop de grond raakt… Goed voor zijn afweer denken we dan maar, totdat mijn handen schoon zijn en ik ze afpakken kan (krijsen!).

Ten slotte hebben we tegen het einde van deze sprong  Teun naar 2 slaapjes aangestuurd overdag, dat ene uur langer wakker tussendoor maar even doorkomen met hulp van speen, iets te knagen en “enterTeunment”.

Het lijkt wél wonderen te doen voor zijn nachten! Nu twee nachten goed doorgeslapen, maar je weet het nooit met een baby rondom een sprong… Dus we wachten het nog even af en gaan over twee weken op vakantie hopelijk met een baby die de sprong door is en weer lekker doorslaapt, dat zou fijn zijn!