Van droom naar blauwe wolk!

Niets vermoedend zitten wij midden december 2021 bij de notaris en tekenen wij de papieren voor ons ‘grote mensen’ huis. Het huis waar wij een gezin willen gaan stichten en met veel plezier een fijn thuis kunnen gaan vormen.

Vol goede moed gestart met de sloop, zitten we een week later aan het kerstdiner. Mijn favoriete gerechten en de wijn smaakten mij niet. Met een half lege maag en een paracetamol stap ik tijdig in bed, het zal de spanning en onbewuste stress van het klussen wel zijn die er even uitkomt. ’s Nachts word ik wakker met ondragelijke krampen, nog een paracetamol en een ibuprofen erin en wegzuchten. Zal dat nu ook de PDS opspelen?

Vage klachten

De volgende ochtend word ik wakker en is het allemaal stukken minder en stap ik op de fiets naar het nieuwe huis. Slechts 5 minuten fietsen, voelt als een eeuwigheid en ik kom uitgeput aan. Even zitten en weer niets vermoedend aan de slag. Op oudejaarsdag kom ik tot de conclusie dat de ‘vage’ en vervelende klachten aanhouden, maar ook is mijn menstruatie veel te laat. Zou het? Nee toch? Op naar de drogist om een test te halen. Midden op de dag doe ik de test en het staat er heel duidelijk: ZWANGER!

Verlof!

Fast forward: eindelijk is daar de zomervakantie en dat betekent verlof! De zwangerschap vloog voorbij, met de nodige klachten heb ik de 34 weken aangetikt en dus start nu mijn verlof. Het was een hete zomer en ik kon thuis rustig genieten van het weer in onze tuin van ons grote mensenhuis. Alle verbouwingen zijn achter de rug, het verlof betekende in alles rust en genieten.
De babykamer kreeg nog een schoonmaakbeurt, de laatste spullen werden gekocht, de laatste dingen werden van mijn lijstje gestreept en ondertussen genoot ik van alles.

Start van de bevalling

Op 2 augustus bracht ik nog even iets terug naar een vriend van ons. Een kwartier na thuiskomst voel ik iets over mijn been naar beneden sijpelen. Vruchtwater! Ik bel de verloskundige en zij komt 2 uur later kijken, doet een testje en bevestigt dat mijn vliezen al zijn gebroken. Echter heb ik nog geen weeën dus mag ik thuis rustig afwachten. Ondertussen heb ik mijn man gebeld en ingelicht. Er ontstaat gezonde spanning, maar tegelijkertijd ben ik de rust zelve. Ik sluit mezelf op in huis en zit echt in mijn eigen wereldje.

Overgedragen aan het ziekenhuis

Op woensdagmiddag word ik overgedragen aan het ziekenhuis met langdurig gebroken vliezen. Ze maken daar een echo, CTG en doen inwendig onderzoek. Weinig aan de hand, alles rustig net als ik zelf. Weer terug naar huis. ’s Avonds lijken de eerste weeën zich aan te dienen. Ik ga slapen en word de volgende ochtend wakker in totale paniek. De weeën zijn zo intens en doordat ze in mijn benen zitten, kan ik me geen fijne houding vinden. We bellen het ziekenhuis en ik mag meteen komen. Na een tijdje krijg ik een ruggenprik en de rust keert terug. Ik rust lekker op bed, klets met mijn man, luister een podcast en zit weer lekker in mijn bubbel.

Welkom Morris!

’s Avonds om 19:54 uur wordt onze lieve zoon Morris geboren. Alle spanningen en stress vallen van mij af en ik kijk naar ons kleine wondertje. Een jaar geleden droomden wij hiervan, nu is hij werkelijkheid!
In het zogeheten gouden uur ligt er een klein lief rustig mannetje bij mij, terwijl ik constant naar hem kijk, heeft hij een heel voorzichtige glimlach op zijn snuitje. 

Trotser dan trots

De eerste dagen hebben wij geen kraamvisite gehad, echt alleen wij drietjes met de kraamzorg. De bubbel waarin ik zat de dagen voor de bevalling was weer helemaal terug. Heel de dag knuffelen, kusjes geven en staren terwijl ik blijf stralen van oor tot oor.

Langzaam hebben wij de deur opengezet voor de familie en vrienden om Morris te komen bekijken. Er ontstond een soort oerkracht in mij, iedereen mocht het zien; deze baby is van mij!
Overal waar ik kwam, liep ik vol trots achter de kinderwagen of liep ik rond met de draagzak.
Ik heb het geluk dat de nachten heel snel heel goed mochten gaan, Morris overdag ook goed sliep en heel rustig was. Dat hielp zeker mee in het genieten en mezelf goed voelen.

Inmiddels is Morris alweer 21 maanden oud, een echte ondernemende peuter. Ondeugend en slim tegelijk, Morris is precies zoals hij mag zijn! 

Al je dromen kunnen werkelijkheid worden als jij er in gelooft en het moment daar is! En zit het soms tegen, probeer te kijken naar wat wél mooi is. Een munt heeft niet voor niets 2 kanten.