Van een gezin samen naar een alleenstaande moeder…

Gastblogger: Onsliefdevolthuis

In deze blog wil ik jullie meenemen in mijn avontuur in het alleenstaande moederschap, een weg die ik niet had verwacht en had gehoopt. Maar wel zo gelopen is…

Onze mooiste droom kwam uit

Ik zal me eerst even voorstellen: ik ben Meredith 38 jaar en heb een zoon Zane Noël die geboren is in april 2023. Onze mooiste droom die eindelijk uitkwam, het was namelijk een enorme weg voor ons. De vader van Zane Noël en ik hebben een hele lange weg afgelegd om zwanger te worden, we hebben jaren in een fertiliteitstraject gezeten. Dit vanwege zijn genetische aandoening, hij heeft een ziekte die wij niet wilde doorgeven aan onze kinderen. 

Toen werd ik een alleenstaande moeder

Nu zal ik jullie meenemen hoe het alleenstaande moederschap is, iets waar ik enorm tegenop zag en soms nog zie. Ja tuurlijk, ik geniet enorm van mijn mannetje, maar dit is niet wat ik van te voren voor ogen had. Ik neem jullie mee in hoe het alleenstaande moederschap voor mij is. Hoe is het als je er alleen voor komt te staan?

Ontdek en stimuleer de mentale ontwikkeling van jouw baby

Download nu

Van grotendeels alles alleen doen, naar volledig alles alleen doen

Ik zal beginnen bij het begin, toen Zane Noël 5 maanden oud was kwam ik er echt helemaal alleen voor te staan. Grotendeels stond ik er al voornamelijk alleen voor, dit omdat de vader van Zane Noël een handicap heeft. Hij kon niet alleen voor Zane Noël zorgen, alleen met hulp van mij. Het zou niet veilig genoeg zijn voor zowel hem als voor onze zoon als hij alleen voor onze hem zou zorgen.

De chaotische eerste weken van je baby

Als je een ouder bent, weet je wel hoe de eerste weken zijn nadat je ouder bent geworden. Maar mocht het voor jou nieuw zijn, leg ik het even uit. De eerste weken staan in het teken van ‘’overleven’’. Je leeft van voeding naar voeding en van vieze luier naar vieze luier. En dan heb je ook nog dat je kleintje moet wennen aan de wereld buiten de baarmoeder. Mijn zoon heeft 39 weken en 2 dagen in een warm huis gezeten. Een huis waar 24/7 voeding en een constant lekker temperatuurtje was en dan ineens is hij in een omgeving met veel licht, kou en moet hij gaan vragen naar voeding als hij honger heeft. Ik vond het heftig omdat ik overdag, maar vooral ook de nachten alleen deed. 

Wat is er anders als alleenstaande moeder?

Je zal misschien denken: Wat is er nu anders dan de eerste 5 maanden toen ik ook al grotendeels alles zelf deed? Niet heel veel. Want het voeden en verschonen bleef hetzelfde, wellicht dat de voedingsmomenten minder werden maar het principe bleef hetzelfde. Het verschil is voornamelijk dat er de eerste maanden er wel iemand extra in huis was, om dingen te delen en te overleggen. Nu zijn Zane Noël en ik samen, met zijn tweeën. Dus als er iets is, ook in de nacht, ben ik alleen. 

Wat het met me doet om single mom te zijn

Het stukje ‘verzorgen’ is standaard, iedereen die een ouder is doet het. Maar het gevoel als alleenstaande moeder, twee woorden waar ik nog steeds niet aan kan wennen, is anders. Het voelt enorm eenzaam. De eerste weken van Zane Noëls leven voelde al eenzaam, al is dat wel een gevoel dat veel moeders ervaren, maar als alleenstaande bleef dit eenzame gevoel. Mijn zoon was ook nog maar 5 maanden oud toen ik alleenstaande moeder werd. Ik was nog heel erg zoekende in wat het beste werkte voor hem. Wat wil hij of juist niet. Hij werd ook nog eens erg ziek, was veel aan het huilen en vooral in de nacht. Die nachten waren zwaar: een klein, ziek, slap mannetje die niet anders wil dan bij jou zijn. Hij wil je voelen, ruiken en zien, maar je krijgt geen tijd om uit te zoeken welke stappen je moet ondernemen. Als je het samen doet, kan je de taken verdelen. De ene ontfermt zich over het kind terwijl de ander de huisartsenpost belt, een zetpil haalt, voeding klaarmaakt of er gewoon even voor jullie beiden is. Zo stond ik, alleen, met mijn zoon in mijn armen te bellen naar de huisartsenpost. Zoveel vragen werden er gesteld en ik was zo overweldigd dat ik het even allemaal niet meer wist.

Het alleenstaande moederschap is hard werken, maar wees trots!

Toegegeven: het alleenstaande moederschap is hard werken. Vertrouwen op je gevoel, trots zijn op jezelf dat je dit doet en ook goed voor jezelf zorgen. Maar vooral genieten van elke minuut, want kijk eens naar je kind(eren), dit doe jij even zo in je eentje. Geef jezelf in welke vorm dan ook even een oplaadmoment. Laat de boel soms de boel, die “troep”, die herinnert hij of zij zich niet over een paar jaar. Dat JIJ er was, wel!

Meredith, moeder van Zane Noël.

Heeft dit artikel je geholpen?

thumb_up_alt thumb_down_alt

Deel dit artikel

Ontvang een melding bij de start van een sprong!

Wil je graag voorbereid zijn wanneer een sprong zich bij jouw baby aandient? Schrijf je gratis in voor onze sprongenwekker en ontvang altijd een melding wanneer een sprong gaat beginnen!

Wat is je uitgerekende datum?(Vereist)