Moet je woorden die je kind fout uitspreekt verbeteren?

Mijn dreumes (18 maanden) noemt een lamp ‘paup’. Moet je woorden die je kind fout uitspreekt verbeteren?

Een kind dat bezig is met leren praten, begrijpt niet dat je ook ‘over taal’ kunt praten.

En dat doe je eigenlijk als je verbetert. Jouw kind probeert met ‘paup’ duidelijk te maken dat hij het over het ding heeft dat licht geeft, of niet. Zeg je: ”Nee, dat is geen paup, het is een lamp!” dan ben je over het woord en de keuze ervan bezig. Je kunt beter zeggen: ”Ja, dat is de lamp!”. Je kind is dik tevreden, want je hebt hem begrepen. Neem de ‘foute’ woorden van je kind niet over. Blijf ‘het beestje bij zijn naam noemen’.

Met oudere kinderen, die al weten wat ze zeggen of bedoelen, wijzen uitspraakfouten op hun onmacht om al die moeilijke tongbewegingen te combineren. ‘Straks’ is voor een driejarige best een tongbreker, waar ze iets anders van maken, zoals ‘stas’. Je zult merken dat als je het woord letterlijk nazegt: “Ja, we gaan stas”, dat je kind je dan verbetert. “Nee, mama, we gaan STAS!” Je kind hoort dus wel jouw foute uitspraak, maar kan het zelf nog niet goed uitspreken. Dat komt dus vanzelf wel goed met zijn uitspraak van ‘straks’.